عشایر اصیل ترین مردمان این سرزمین هستند.که هنوز هم مانند سابق در حفظ سنت ها و سبک زندگی خود کوشا هستند . خیلی وقت ها که با خود خلوت می کنم ٬معتجب می شوم .ایا تا به حال به این فکر کردین اگه این زندگی و فرهنگ غنی در هر کشور دیگر به غیر از ایران بود٬با ان چه می ساختند.ایا شما میدونستید که عشایر یک سازمان خودرو و به خود متکی است؟من الان 25سال است که در ایلم.به جرات مینوسم که عشایر شامل هیچ خدمت دولتی نبوده؟دولت فقط و فقط غیر از پرداخت حقوق کارمندان امور عشایر هیچ حقی را برای عشایر تعریف نکرده است؟ایا نباید یک سازمان ایلیاتی برای بررسی مشکلات و امور عشایر پاشته باشیم؟وزرارت جهاد کشاورزی با این همه بودجه در تلاطم وارد کردن گندم به خود می پیچد؟گرچه کمک ها ی به عشایر مظلوم نشده ٬بلکه به دولت هم یارانه می دهیم. اگر این سنت ها و این فرهنک بکر٬از کوچ و ییلاق تا تهیه غذا و سبک زندگی و صنایع دستی در هر کشوری بود علاوه بر ایجاد جاذبه توریستی و شناخت این فرهنک و نوع زندگی به جهانیان .خود دولت هم در جهت پاسداشت و حفظ این سنت های معنوی از هیچ کوششی دریغ نمیکرد.از  جشنواره میمون ها در تایلند  خبر دارید.       که تایلندی ها با توجه به اهمیت میمون ها در صنعت گردشگری این کشور هر سال جشنواره ای برگزار میکنند که در ان از میمونها با انواع غذا ها پذیرایی می کنند. (زندگی ایل٬اسب ایل٬جشن های ایل٬و...همه و همه جای هزاران جشنواره در هر سال را دارد.)

مشکلات زنان ایل:

1-زنان عشایر به دلیل سختی کار که همپای مردان کار میکنند و علاوه بر ان وظیفه بچه داری و پخت غذا و تولیدات صنایع دستی و غیره .اکثرا به  طرز وحشتناکی شکسته و پیر میزنند .

مثلا زنی که فکر میکنی 50 ساله است حداکثر30-25 سال سن دارد

2- زنان ایل به شکل عجیبی درد ها را تحمل می کنند.

زن ایل اگر دچار شکستگی دست و یا پا شود٬تا جای ممکن خانواده را همیاری می کند و خیلی باید کار به جای سخت کشیده شود که به دکتر یا بیمارستان مراجعه کند.

3-زنان عشایر در سن پایین ازدواج میکنند و این مسئله هم از نظر سلامت جسمی تاثیر بدی بر سیستم بدنی آنها میگذارد .

4)برای زن های ایل داشتن 4و5و یا تعداد بیشتر بچه کار بسیار ساده ای است.ان هم بچه هایی که در هنگام تولد 2تا 3 برابر بچه های شهر وزن دارند.هوش فرزندان ایل اصلا به بچه های شهر قابل قیاس نیست.بچه های ایل از نعمت هوش خدادادی بسیار بالایی برخوردارند.

 و هزاران مشکل دیگر

ای افرادی که درد فرهنگ ایل را دارید و به خاطر تکه نانی سر خود را به پایین انداخته و لال شده اید.

پدر دلسوزم ٬محمد بهمن بیگی به تو و به من شجاعت اموخت.پس لال نشو٬حرف بزن.حقت را از خدا بگیر.می دونستی اگر مومن در برابر حق خود ساکت باشد٬کافری بیش نیست.

  ای کسی که دستی در قدرت و مسئولیت یا زبانی گویا برای گفتن داری ٬در جهت حفظ و پاسداشت فرهنگ این ایل و شناسایی آن به جهانیان کوشا باشید

نظرات شما عزیزان:

امیر

ساعت1:28---13 مرداد 1393

سلام همشهری
آفرین به غیرتت.حقا که قشقایی هستی
من از نوادگان مرحوم صولت الدوله هستم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: